Konuk Yazar: Burç Karabulut
Akademi Ödülleri’nde ilk kez Yabancı Dilde En İyi Film Ödülü’nün verilmeye başlanmasından bu yana ödül 68 kez Avrupalı, 6 kez Asyalı, 3 kez Afrikalı ve 3 kez de Amerika kıtasında yaşayan yönetmenlere verildi. Federico Fellini bu onura 4 kere layık görülerek kırılması zor bir rekora imza attı. Meslektaşı Vittoria De Sica da Fellini’yle aynı sayıda ödüle sahip olarak bu rekoru paylaşıyor.
Yabancı Dilde En İyi Film Ödülü’ne en fazla sahip olan ülkeler ise şöyle;
İtalya (13)
- Federico Fellini – La Strada (1956), Le notti di Cabiria (1957), 8½ (1963), Amarcord (1974)
- Vittoria De Sica – Sciuscià (1947), Ladri di biciclette (1950), Ieri oggi domani (1964), Il giardino dei Finzi Contini (1971)
- Elio Petri – Indagine su un cittadino al di sopra di ogni sospetto (1970)
- Gabriele Salvatores – Mediterraneo (1991)
- Guiseppe Tornatore – Cinema Paradiso (1989)
- Roberto Benigni – La vita è bella (1998)
- Paolo Sorrentino – La grande bellezza (2013)
Fransa (12)
- Maurice Cloche – Monsieur Vincent (1948)
- Rene Clement – Jeux interdits (1952), Le mura di Malapaga (1950)
- Jacques Tati – Mon Oncle (1958)
- Marcel Camus- Orfeu Negro (1959)
- Serge Bourguignon- Les dimanches de Ville d’Avray (1962)
- Claude Lelouch – Un homme et une femme (1966)
- Luis Bunuel – Le charme discret de la bourgeoisie (1972)
- Francois Truffaut – La nuit américaine (1973)
- Jean Jacques Annaud – La victoire en chantant (1976)
- Moshe Mizrahi – La vie devant soi (1977)
- Bertrand Blier – Préparez vos mouchoirs (1978)
- Regis Wargnier – Indochine (1992)
İspanya (4)
- Jose Luis Garci – Volver a empezar (1982)
- Fernando Trueba – Belle Epoque (1993)
- Pedro Almodovar – Todo sobre mi madre (1999)
- Alejandro Amenabar – Mar adentro (2004)
Japonya (4)
- Akira Kurosawa – Rashomon (1950)
- Teinosuke Kinugasa – Jigokumon (1951)
- Hiroshi Inagaki – Miyamoto Musashi (1955)
- Yojiro Takita – Okuribito (2008)
İsveç (3)
- Ingmar Bergman – Jungfrukällan (1960), Såsom i en spegel (1961), Fanny och Alexander (1983)
Danimarka (3)
- Gabriel Axel – Babettes gæstebud (1987)
- Billie August- Pelle erobreren (1988)
- Susanne Bier – Hævnen (2010)
Rusya (3)
- Sergei Bondarchuk – Voyna i mir (1968)
- Akira Kurosawa – Dersu Uzala (1975)
- Nikita Mikhalkov – Utomlennye solntsem (1994)
Hollanda (3)
- Fons Rademarks – De aanslag (1986)
- Marleen Gorris – Antonia (1995)
- Mike Van Diem – Character (1997)
Almanya (2)
- Volker Schlöndörff – Die Blechtrommel (1979)
- Florian Heckel von Donnersmarck – Das Leben der Anderen (2006)
Arjantin (2)
- Luis Penzo – La historia oficial (1985)
- Juan Jose Campanella – El secreto de sus ojos (2009)
Cineritüel’e yazıları ile katkıda bulunan konuk yazarlarımızın ortak hesabıdır.
kurosawa ödülü neden rusya adına kazanmış?
Ömer merhaba. Bildiğim kadarıyla yanıtlamaya çalışayım. Ülkesinde film çekme sorunları yaşaması üzerine Sovyetlerden gelen teklifi değerlendiren Kurosawa, bu filmi Sovyet Rusyasıyla ortak bir prodüksiyon olarak yapıyor ve o ülke adına yarışmaya sokuyor. Bir de Akira, ülkesinde film çekememesini bir somon balığının hayatına benzetiyor. Ülkesinden uzak olmasını, kendini kendine bir emigre yönetmen haline gelmiş olmasını içine sindiremiyor, yani diğer bir deyişle sevgili Japonyası arasından ayrılması arasında benzerlik kuruyor. Bu da önemli bir faktör. Tam olarak o dönem Japonya’da neler olmuş bilemiyorum. Bunu da araştırıp bulduğum takdirde seninle paylaşacağım Sevgili Ömer.
Listede İran hiç görünmüyor.
Halbuki Asgar Ferhadi iki defa yabancı film oscar ödülüne layık görüldü.
“Bir Ayrılık” ve bu sene “Satıcı” filmleriyle.