Nazi hava saldırısının ortasında bir postacı, kırsal bir İngiliz hastanesinde ameliyat masasında ölür; ancak ölümünün kaza mı yoksa cinayet mi olduğu tartışmalıdır. Ameliyatta görevli doktor Eden, anestezist Barnes ve üç hemşire olayda suistimalleri olmadığını söylemektedir; fakat daha sonra Hemşire Marion olayın cinayet olduğunu dile getirir. Aynı gün kendisi de bir cinayete kurban gider. Bu arada Hemşire Bates ile nişanlısı Barnes’in arası, Eden’in Bates’e ilgi göstermesi sebebiyle bozulmuştur. Olay mahaline gelen muzip Müfettiş Cockrill, katilin bu dört kişiden biri olduğunu söyler. Böylece hastane personelinin sırları çözülmeye başlar.
2. Dünya Savaşı’nın kaotik atmosferini bir hastaneye nakleden Green for Danger, insanlar arasında geçen bir kedi-fare oyununa dönüşür. Yönetmen Sidney Gilliat, şüphenin tetiklediği baskı altındaki insanların durumuna odaklanır; birbirine duyulan güven sorununu, saklanan sırları ve gerilen sinirleri, basit ama etkili olay örgüsü dâhilinde ve polisiye kodlarını ustaca kullanarak izleyicisine aktarır.
Polisiye Kodları
Green for Danger’ın başarısı, her şey izleyicinin gözünün önüne serilmesine rağmen gerçeği anlamamızın ve bir şekilde sonuca ulaşmamızın engellenmesidir. Bunun sebebi de oldukça basittir: Olayın genel akışını çözen izleyici “Neden?” sorusunun cevabını bilindik kodlar vasıtasıyla aramaktan vazgeçmez. Bu sayede film, polisiye janrı içerisinde değer kazanmaktadır. Tıbbi nesneler, hatta filmin ismi (*) bir gerilim öğesi olarak kullanılmıştır. Günümüzde neredeyse bir alt türe dönüşecek twist (sürpriz son) mantığından oldukça farklı olarak, gizem tüm filme yayılmış ve çözüme katkı sağlayacak olaylar izleyiciden saklanmamıştır. Uyarlandığı polisiye romanın dinamiklerinin filme ustalıkla yedirilmesi, Gilliat’ın senaryo uyarlamasındaki başarısının bir sonucudur.
Her ne kadar polisiye kodları filmde çok doğru bir şekilde kullanılmışsa da filmin asıl çarpıcı yönü etkileyici bir film noir olmasından kaynaklanır. Green for Danger, film noir’e ait birçok izleği içinde barındırdığı gibi, kaybolan güven üzerinden karakterlere yüklenen gizem duygusu, mekân ve eşyalarla kurulan ilişki ve “hard boiled” tanımına uygun dedektif Cockrill ile türün en etkin örneklerinden biridir. Öyküyü bir ameliyathaneye taşıyarak Yeni Gerçekçilik Akımı’nın izlerini de taşıyan filmi, İkinci Dünya Savaşı alegorisi olarak okumak da mümkündür.
Gerilim ve nükteli bir mizah anlayışına sahip olan Green for Danger, film noir ve polisiye kodlarını aynı potada birleştiren, türünün doruk noktalarından biridir.
(*) Filmin ilginç ismi anestezistlerin gaz şişelerindeki renk kodlamasından gelmektedir.
İşletme ve Finans lisans mezunu, Sosyoloji öğrencisi. Kendi blogu ve DVD+ dergisi forumundan sonra sinema yazılarını yayınlamaya Sinemaximum sitesi ile başladı. Daha sonra yaklaşık 2 yıl Türkiye’nin ilk online sinema dergisi Sinemalife’da Düş Perdesi ve Ev Sineması bölümlerini yürüttü. Kanal D Home Video DVD dergisinde yazdı. Temmuz 2013’de Cineritüel ekibine katıldı. Philip Morris Ezd kanalında Planlama ve Analiz bölümünde çalışmaktadır.
